Viceadmirali, ponekad sa titulom podadmriali, su tokom istorije povremeno imenovani, i imali su funkciju da zamijenjuju admirala u njegovoj odsutnosti. Njivov izbor je predviđen tek Statutom iz 1934. godine (pod nazivom podadmirali), kao i narednim statutima do današnjeg (pod nazivom viceadmirali).

NIKOLA GRK
NIKOLA GRK (Nicolò Greco) je bio prvi viceadmiral, kojega dokumenti pominju 1514. godine.

MARKO DENTALI
MARKO DENTALI (Marco Dentali) se pominje u dokumentima kao viceadmiral 1585. godine.

PETAR KALCETA
PETAR KALCETA (Pietro Calzzetta) se pominje kao viceadmiral u dokumentu iz 1691. godine, a kasnije je bio admiral od 1694. do 1713. godine.

ANTUN ROSI
ANTUN ROSI (Antonio Rossi) je imenovan za viceadmirala 1781, a kasnije je bio admiral od 1793. do 1811. godine.

PAVAO RADIMIRI
PAVAO RADIMIRI je bio viceadmiral do 1905. do 1908. godine. Rođen je u Dobroti 1842. godine. Kao pomorski kapetan kratko vrijeme je plovio na dobrotskom jedrenjaku „Perolukov“, a školske godine 1873/74. postao je profesor Nautičke škole u Kotoru, gdje je predavao engleski jezik, brodogradnju i pomorstvo. Posebno se zanimao geološkim istraživanjima Boke Kotorske i o tome napisao nekoliko naučnih rasprava. Bio je predsjednik Slavjanske čitaonice. Umro je 1908. godine.

KRSTO VISKOVIĆ
KRSTO VISKOVIĆ je imenovan za podadmirala 1913. godine.

VJEKOSLAV VISIN
VJEKOSLAV VISIN je imenovan za podadmirala 1929. godine.

RUDOLF ĐUNIO
RUDOLF ĐUNIO (Giunio) je imenovan za podadmirala 1936, a u januaru 1941. je postao admiral i imao taj čin do smrti 1959. godine.

LUKA MILOŠEVIĆ
LUKA MILOŠEVIĆ je imenovan za podadmirala 1941. i ostao na toj funkciji do 1964. godine. Pomorski kapetan i brodovlasnik iz Dobrote, bio je sin Đura Miloševića, vlasnika posljednjeg bokeljskog jedrenjaka, barka „Nemirna“, koji je potonuo 1902. godine u Biskajskom zalivu i zatvorio zlatnu knjigu brodarstva na jedra. Rođen je 1881. godine. Pomorsku školu je završio u Kotoru, a kapetanski ispit polagao u Trstu. Poslije propasti jedrenjaka do I svjetskog rata plovio na brodovima „Austrijskog Lloyda“, a poslije rata bio lučki kapetan u Meljinama i Kotoru. Godine 1928. osnovao je sopstvenu kompaniju, „Parobrodarsko poduzeće Luka Milošević“, koje je imalo tri broda sa preko 11.000 tona nosivosti, ali je moralo zaključiti poslovanje 1933. godine zbog velike svjetske ekonomske krize. Iako je u vrijeme Socijalističke Jugoslavije Rudolf Đunio formalno bio admiral do 1959. godine. jer njegova ostavka zbog neslaganja sa komunističkim režimom nije prihvaćena, zapravo on nije više imao nikakvu ulogu u upravljanju Mornaricom niti je učestvovao u njenim javnim nastupima. Zamjenjivao ga je Luka Milošević, zbog čega su mu neki pogrešno atribuirali čin admirala.

SLAVKO MIJUŠKOVIĆ
SLAVKO MIJUŠKOVIĆ je bio vicedamiral od 1964. do smrti 1989. godine. Rođen je u Kotoru 1912. godine, osnovnu školu je završio u Rimu i u Kotoru, a gimnaziju u Kotoru. Diplomirao je 1936. godine na Filozofskom fakultetu u Beogradu na grupi romanskih jezika. Doktorirao je sa temom iz istorijskih nauka „Kotorska mornarica“ 1965. godine u Skoplju.
Radio je kao nastavnik i profesor u Beogradu, Podgorici, Cetinju, Kotoru i Nikšiću. Od 1950. godine radio je u Državnom arhivu u Kotoru, te pohađao i završio Viši arhivistički kurs, specijalizaciju iz arhivistike i paleografije u Dubrovniku. Od 1953. do penzionisanja 1978. godine vršio je dužnost direktora pomenutog Arhiva, u kome je stekao stručna zvanja u ovoj oblasti, prvo 1960. godine naučnog saradnika, a 1972. godine naučnog savjetnika. Tokom svog rada u arhivu intezivno se bavio istorijskim istraživanjima, što je rezultiralo objavljivanjem preko 170 članaka, rasprava, studija i monografskih publikacija na našem i stranim jezicima. Učestvovao je u radu redakcija brojnih časopisa i drugih značajnih edicija.
Od 1957. godine redovni je, a od 1962. godine počasni član Jugoslovenskog naučnog društva za istoriju zdravstvene kulture. Takođe je 1958. godine izabran za spoljnjeg saradnika Instituta za medicinska istraživanja Srpske akademije nauka i umjetnosti, 1962. godine postaje član Društva za proučavanje i unapređenje pomorstva Jugoslavije i Komisije za pomorsku istoriju međunarodnog komiteta za istorijske nauke, a od 1966. godine član je „Association historique de l’Océan Indien“. U periodu 1963–1968. godine predsjednik je Društva javnih i kulturnih radnika Kotora. Od 1968. godine član je Nacionalnog komiteta SFRJ za istoriju nauka, od 1969. godine član je Republičke, a potom Savezne komisije za kulturne veze sa inostranstvom, član Jugoslovensko-italijanske komisije za istoriju, itd. Jedan je od osnivača i najaktivnijih članova kotorske sekcije Društva istoričara Crne Gore.
Godine 1973. izabran je za dopisnog člana Društva za nauku i umjetnost Crne Gore, potom 1976. godine za dopisnog člana Crnogorske akademije nauka i umjetnosti, a 1985. godine za redovnog člana.
Dobitnik je Trinaestojulske nagrade za nauku 1969. godine. odlikovan je Ordenom sa zlatnim vijencem 1978. godine, a 1982. godine dodijeljena mu je Novembarska nagrada grada Kotora. Za naročiti doprinos radu Istorijskog arhiva Kotor, 1989. godine, dobija Povelju prilikom obilježavanja 40-godišnjice postojanja ove institucije.

NENAD ŽELALIĆ
NENAD ŽELALIĆ je bio viceadmiral od 1991. do 1995. godine. Rođen je u Bijeloj, završio je Višu pomorsku školu u Kotoru i studije na Višoj pedagoškoj školi na Cetinju. Tokom ukrcanja na brodu „Niš“ na Baltičkom moru doživio je havariju kod ispaljivanja signalne rakete pa mu je amputirana ruka, a za iskazanu hrabrost dobio je Orden za hrabrost III stepena. Nakon toga postavljen je za rukovodioca RO „Plovput“ u Kumboru za održavanje svjetionika i obalne radio stanice na Crnogorskom primorju, kao i na Skadarskom jezeru. Na godišnjoj skupštini Bokeljske mornarice održanoj 5. septembra 1991. godine izabran je za viceadmirala Bokeljske mornarice.

BORISLAV IVOŠEVIĆ
BORISLAV IVOŠEVIĆ je bio vicedamiral od 1996 do 2003. Rođen je 1936. godine u Osijeku. U Kotoru je završio gimnaziju 1955. godine, a Pravni fakultet u Beogradu 1960. godine, na kome je magistrirao 1972. godine i odbranio doktorsku tezu 1973. godine. Radni vijek proveo je u Kotoru, prvo u brodarskoj kompaniji „Jugooceanija“, a od 1984. godine u Višoj pomorskoj školi koja upravo te godine prerasta u Fakultet za pomorstvo, na kome je bio dekan, prodekan i direktor Instituta za pomorstvo. Od osnivanja Pravnog fakulteta Univerziteta Crne Gore u Podgorici, 1972. godine, predavao je predmet Pomorsko, saobraćajno i međunarodno trgovinsko pravo, a držao je i predavanja na seminarima i postdiplomskim studijama u zemlji i inostranstvu. Predavao je i u SAD, gdje je boravio dva puta kao stipendista Fulbrajtove fondacije. Nakon penzionisanja, kao redovni profesor emeritus predaje saobraćajno pravo i pravo osiguranja na Univerzitetu „Union“ u Beogradu. Napisao je više knjiga, rasprava i članaka iz oblasti privrednog, saobraćajnog i pomorskog prava, a dobitnik je više domaćih i inostranih nagrada i priznanja.
Na godišnjoj skupštini Bokeljske mornarice održanoj 24. februara 1996. godine izabran je za viceadmirala Bokeljske mornarice a ponovo je dobio to zvanje na skupštini održanoj 26. juna 2000. godine. Nakon penzionisanja i preseljenja u Beograd proglašen je za počasnog viceadmirala Bokeljske mornarice.

ILIJA RADOVIĆ
ILIJA RADOVIĆ je imenovan za viceadmirala 2004. godine. Rođen je u Kotoru 1934. godine. Srednju pomorsku školu – Pomorski tehnikum u Kotoru, završio je 1956. godine i otišao na odsluženje vojnog roka kao pitomac Škole rezervnih pomorskih oficira u Divuljama. Po završetku te škole ukrcao se kao kadet na brodove „Jadranske slobodne plovidbe“ – Split, a poslije položenog ispita za poručnika trgovačke mornarice i dalje je ostao da plovi na brodovima te kompanije. Od 1960. do 1962. godine završio je studije na Višoj pomorskoj školi u Kotoru i položio ispit kapetana duge plovidbe, nakon čega se zaposlio u „Jugoslovenskoj oceanskoj plovidbi“ Kotor i nekoliko godina plovio na njenim brodova, a posljednji put kao zapovjednik školskog broda „Nautičar“. Poslije plovljenja nastavio je karijeru u direkciji „Jugooceanije“, gdje je radio u službi snabdijevanja brodova i postao direktor RJ „Tehnokomerc“ koja se bavila spoljnotrgovinskim poslovima, snabdijevanjem brodova, uvozom i izvozom, konsignacijom, trgovinom i „duty free“ poslovima. Penzionisan je 1998. godine. Od 1979. godine intenzivno se uključio u rad Bokeljske mornarice, i to kao sekretar, a kasnije i kao predsjednik podružnice Kotor, a 11. novembra 2004. godine izabran je za viceadmirala Bokeljske mornarice i kasnije više puta reizabran.

ANDRO RADULOVIĆ
ANDRO RADULOVIĆ je aktuelni viceadmiral izabran na Skupštini Bokeljske mornarice Kotor 9. septembra 2023. godine. Rođen u Zadru 1981. godine kao potomak poznate porodice Brajković iz Perasta. Osmogodišnju školu i Gimnaziju završio je u Kotoru, a Pravni fakultet Univerziteta Crne Gore u Podgorici. Pripravnički staž odradio je u Osnovnom sudu u Kotoru, gdje je radio tri godine. U periodu od 2013. Do 2017. godine bio je direktor Opštinske Javne Ustanove „Muzeji“ Kotor. Od 2017.do 2022. godine bio je direkor JU Pomorski muzej Crne Gore, trenutno zaposlen kao Sekretar drustva. Dva mandata je potpredsjednik Zajednice Italijana Crne Gore, aktivni član Društva prijatelja grada Perasta i predsjednik Upravnog odbora Međunarodnog festivala klapa-Perast. Od 2015. do 2017. i od 2019. do 2022. godine bio je član Savjeta za upravljanje prirodnim i kulturno-istorijskim područjem Kotora.